Dat stabiele, rustige edoch enthousiaste make-uploze blije ei hierboven, dat ben ik. Zo gelukkig was ik vroeger niet. Sterker nog, ik was doodongelukkig. Toen ik net op kamers woonde, was ik jarenlang depressief. Wilde ik een einde aan mijn leven maken. Iets met ongelukkige jeugd. Ben ik nu blij dat ik dat toen niet heb gedaan!

Veel jaren lang ben ik op zoek geweest naar wat of wie mij zou kunnen helpen. Ik leerde steeds beter wat hielp om mij beter te voelen. En ik leerde wat de single one belangrijkste voorwaarde is om oud zeer op te lossen.

Daardoor snapte ik ook steeds beter wat er níet werkt. Waarom we met z’n allen nog steeds zo zoekende zijn. Waarom we en masse nog lekker uitstellen, verslavingen hebben, piekeren, etcetera, kortom niet diep gelukkig zijn. 

Achteraf gezien heeft deze ervaring me veel gebracht. Wat hielp mij nou wel en wat niet? 

Wat ontdekte ik?

Ik ontdekte het volgende:

• IEDEREEN heeft oud zeer opgelopen. De een wat heftiger dan de ander.
• Oud zeer triggert.
• Oud zeer verdwijnt niet door ermee om te leren gaan. Met oud zeer leren omgaan is zoiets als een leeuw aanlijnen en hopen dat hij daardoor niet bijt.
• Er is maar één manier om diep gelukkig te worden, om meer innerlijke rust te ervaren.  

Wil je weten wat die enige belangrijste voorwaarde is om je eigen shit op te lossen? En wat die éne manier is om vervolgens diep gelukkig te zijn? Schrijf je in op mijn nieuwsbrief en ik stuur je meteen het antwoord per mail. Zodat jij dat altijd bij de hand kunt houden. Keer op keer opnieuw kunt lezen of beluisteren (ik stuur je ook de link naar een audio-opname) als je even niet meer weet wat je moet doen. Tot snel, liefs!

Laura

(ben nog effe bezig deze website te verfraaien, de link naar mijn nieuwsbrief plus dat ANTWOORD waar je natuurlijk om zit te springen, volgt zsm. Stuur maar een berichtje als je niet kunt wachten…)