Bloeien of stokken?

Het gebeurde afgelopen week. Vol verwachting keek ik ernaar uit. Al een tijdje voelde ik die ingehouden kracht, dat opbouwen van energie. Eerst waren het nog kleine plantjes, fris en groen. En van het ene op het andere moment schoten ze de hoogte in. Nu laten ze ons hun oogverblindende bloei zien. De velden zijn zwanger van het wit en geel, fluitenkruid en koolzaad. Ik geniet daar altijd met volle teugen van, het voelt voor mij als het begin van het nieuwe jaar. Als ik door de weilanden fiets, voel ik hoe onstopbaar de natuur is. Hoe mooi dat is.
 
En dan denk ik aan ons, mensen. Wij bezitten ook die natuurkracht. Wij groeien en groeien. En dan, plotseling lijkt het vaak, komen we tot volledige bloei. Prachtig om te zien. Wij mensen houden er enorm van om naar de mensen om ons heen te kijken die helemaal tot bloei zijn gekomen. Dat ziet er aantrekkelijk uit, net als bij bloemen.
 
Maar soms lag ons zaadje in de schaduw. Of kregen we te lang te weinig water. Er was iets, dat onze bloei deed stokken. En dat voelen we. Want we verlangen er allemaal naar om in bloei te komen of zijn.
 
Hoe werkt dat dan, die schaduw of dat tekort aan water? Hoe ziet dat er bij ons mensen uit? En belangrijker, kunnen we dat herstellen? Kunnen we allemaal tot volledige bloei komen, onze levensenergie volledig laten stromen?
 
Op woensdag 11 mei om 19 uur kun je mijn webinar over dit onderwerp bijwonen, er zijn nog een paar plekken! Gratis vanuit je luie stoel, ontdek je:
 
·      Waarom je, terwijl je wéét dat er dingen zijn die je wilt doen, je ze toch niet doet, en hoe je jezelf weer in actie krijgt.
·      Wat het mechanisme is achter apathie, dissociëren, inertie, freeze en zelfs niet meer voelen.
·      Waarom je jezelf soms emotioneel tegen kunt houden en hoe je dat weer teniet kunt doen.
·      Hoe jij weer kunt gaan bewegen in de richting van lol! Plezier! Energie! Gelukkig zijn!
 
Kom tot volledige bloei en schrijf je in! Het webinar, Sprintje Energie!, is gratis.
 
Ik wens je een energieke dag,
Tot snel, liefs!
Laura