Snel

Hij was 48, ik was 26 en net droog achter mijn oren. Hij vroeg me of ik mee wilde spelen in zijn gelegenheidsbandje. Totaal overrompeld zei ik natuurlijk ja, want hij was the guy. Hij organiseerde festivals, iedereen kende hem. Ik keek enorm tegen hem op. Ik wist niet eens dat hij mij zag. Totdat hij me dus die vraag stelde. We zouden vier nummers doen en die moesten we nog oefenen. Hij had ze gecomponeerd. We waren met z’n zessen en we gingen aan de slag. Tijdens de repetities keek ik mijn ogen uit. Ik voelde me zo gelukzalig. Ik, dat muurbloempje, mocht meedoen met deze gasten! Volkomen overbewust van mezelf dacht ik dagen van tevoren na wat ik zou aandoen naar de repetities. Onzeker was ik over elk smetje op mijn lijf.

Hij, hij was de leader of the pack. Hij had zijn leven voor elkaar. Hij was altijd rustig en had zo’n kalme, vriendelijke, licht afwezige air rond zich hangen. Iedereen hing aan zijn lippen als hij iets zei. Naarmate we dichter bij de uitvoeringsdatum kwamen, begonnen mij toch wat dingen op te vallen. Hij rookte, niet chill. En die afwezigheid, dat was soms best storend. Luisteren naar anderen, dat kon ie niet zo goed.

Op de dag van het eerste optreden, reed ik op de fiets naar zijn huis. Hij had een auto, ik mocht met hem meerijden. Supernieuwsgierig was ik naar hoe hij zou wonen. Wat voor auto hij zou rijden. Ik verwachtte het mooiste en grootste. Tot ik zijn straat inreed.

Daar stond hij, zenuwachtig bijna, bij een klein, rood renaultje. Ik mocht direct instappen. Het ding rook supersmerig en er lagen overal troepjes en stof. Toen hij de auto startte, verontschuldigde hij zich alvast. ‘Ja, de eerste doet het niet, dus ik start altijd in de tweede.’ Hij had het over zijn versnelling.

Dat zinnetjes is mij altijd bijgebleven. Als een soort token van afgang. Daar donderde hij van het voetstuk waar ik hem op had geplaatst. Zo’n coole vent, die gewoon in een aftands bakkie reed met kapotte versnelling. Nu heb ik niets met auto’s, het maakt me niet uit waar iemand in rijdt. Maar dit autootje, dat klopte niet met het image dat hij had opgebouwd. Of eigenlijk, het image dat ik van hem had opgebouwd. Onbewust.

Ik werd geconfronteerd met mijn eigen overtuiging en verwachtingen. In dit verhaal was dat eigenlijk best grappig. Maar vaker zijn overtuigingen of verwachtingen niet zo grappig. Ze kunnen enorm belemmerend zijn. Wist je dat overtuigingen en verwachtingen altijd uit gedachten bestaan? Als jouw gedachten patronen worden, dus als je ze vaak denkt, worden het vanzelf overtuigingen of verwachtingen. Daar is niets mis mee, soms is het zelfs best handig. Ze helpen ons om snel door het leven te kunnen bewegen. Het gaat pas mis, als het je niet lukt om je eigen overtuigingen of verwachtingen te veranderen als dat nodig blijkt. Of als je niet meer kunt zien dat het nodig is ze te veranderen. Dan zal je er steeds meer last van hebben. Je stoot er mensen mee af. Of je doet jezelf er pijn mee.

Er is een effectieve en snelle manier om jezelf bewust te worden van jouw belemmerende overtuigingen en verwachtingen. Dat lukt niet door erover na te denken. Want het is erg lastig om jezelf uit je eigen gedachtenpatronen te halen. Wat wel werkt, is om je eigen gevoel te leren gebruiken. Jouw gevoel liegt niet.

Voelen kun je leren.  Als jij goed kunt voelen, kun je jouw gevoelens gebruiken om jezelf te leren kennen. Zo kun je niet alleen je eigen overtuigingen ontdekken, maar ruim je ook je oud zeer op.

Als het je fijn lijkt om daar hulp bij te krijgen, vraag dan een gratis kennismakingsgesprek bij me aan. Ik help je graag! Maar let op, alleen voor durfals. Want voelen betekent: de diepte ingaan. Durf jij jezelf te leren kennen?

Liefs!

Laura

PS: zeer binnenkort ga ik mijn eerste webinar geven! Ik heb drie titels klaarstaan (zie hieronder). Ik vind het superleuk als je me in een mail laat weten welke van de drie jou het meest aanspreekt! Schrijf je hieronder in op mijn mailinglist (met gratis meditatie) om te weten welke wint!

1. Weg met de blues!

Hoe kom je van je blues af? Of zelfs van een depressie? Kan je wel van een depressie afkomen? In dit webinar leer ik je op een nieuwe manier naar depressieve gevoelens kijken. Ik leer je waarom niets is wat het lijkt. En hoe jij de weg omhoog weer kunt vinden.

2. Sprintje energie!

Apathie. Dissociëren. Inertie. Freeze. Tot zelfs niet meer voelen. Je kan er veel last van hebben en het lijkt je nergens te brengen. Maar wat is dit nou voor mechanisme? Wat houdt jou tegen om emotioneel in beweging te komen? In dit webinar geef ik jou mijn kijk op zaken. Zodat jij weer kan gaan bewegen in de richting van lol! Plezier! Energie! Gelukkig zijn!

3. Die fout maak jij nooit meer!

Waarom stoten wij onszelf steeds aan dezelfde steen? Uitstelgedrag, verslavingen, geen grenzen aangeven, de pleaser spelen. De ezel uit het spreekwoord leert niet van zijn fouten. Maar wat als jij jouw steen niet herkent? In dit webinar leer ik je hoe de bekende weg zich steeds vermomt. Waarom jij denkt dat je een nieuwe weg inslaat. En je toch steeds dezelfde valkuilen instapt. Leer hoe je werkelijk nieuwe stappen kunt gaan zetten!